زمینه و هدف: صرع یک اختلال شایع و تشنج یکی از موارد مهم مراجعه به مراکز اورژانس است که سبب وحشت و اضطراب فراوان بیمار و خانواده وی می‌شود. هدف اصلی این مطالعه، بررسی یافته‌های تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) مغز و الکتوانسفالوگرافی (EEG)، در بیماران مبتلا به صرع مراجعه‌کننده با تشنج است. روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، بر روی 60 بیمار بیشتر از 18 سال مبتلا به صرع مراجعه‌کننده با تشنج به بیمارستان ولیعصر (عج) شهر بیرجند انجام شد. موارد تشنج کاذب، تشنج زنان حامله، نوبت غیر اول تشنج و تشنج همراه با تب، از مطالعه خارج شدند. پس از گرفتن شرح حال و معاینه، نتایج اقدامات تشخیصی (EEG، توموگرافی کامپیوتری یا CT و MRI مغز) از طریق پرسشنامه، جمع‌آوری و سپس به کمک بسته نرم‌افزاری SPSS (ویرایش 13) تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: 60 بیمار، با میانگین سنی 4/34 سال بررسی شدند. شایع‌ترین نوع تشنج (3/78%)، تونیک کلونیک ژنرالیزه (Grand mal) بود. EEG در 7/51% موارد، غیرطبیعی بود ولی تغییرات اختصاصی، فقط در 3/19% موارد، غیرطبیعی مشاهده شد. CT در 35% و MRI در 50% بیماران، غیرطبیعی بود. در MRI، شایع‌ترین نوع ضایعه، اسکلروز هیپوکامپ (30% موارد غیرطبیعی) و شایع‌ترین محل ضایعات صرع‌زا، لوب تمپورال (7/46%) بود. MRI مغز در گروه 30 سال و کمتر، فقط در 29% بیماران و در گروه بالای 30 سال، در 4/72% بیماران، غیرطبیعی بود (001/0P=)؛ همچنین در بیماران دچار تشنج تونیک کلونیک ژنرالیزه، MRI در 6/42% بیماران و در بیماران دچار سایر انواع تشنج، در 9/76% افراد، غیرطبیعی بود (03/0P=). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که هر چند EEG، ویژگی‌های اختصاصی برای نوع صرع را فقط در 10% موارد نشان می‌دهد، ولی در 3/51% بیماران غیرطبیعی است؛ لذا حساسیت آن بیش از CT (35%) و حتی MRI (50%) است. MRI، برتری محسوسی در نشان‌دادن نوع و محل ضایعه دارد.