زمینه و هدف: سقط خودبخودی، یکی از عوارض شایع حاملگی است که علت آن در بسیاری از موارد غیر قابل توجیه باقی می‌ماند. در برخی تحقیقات، به نقش آنتی‌بادی‌های ضدّ تیروئید در ایجاد سقط‌های خودبخودی اشاره شده است. هدف این مطالعه، تعیین ارتباط بین سقط جنین و وجود آنتی‌بادی‌های ضدّ تیروئید در خون مادر می‌باشد. روش تحقیق: در این مطالعه مورد-شاهدی، 102 زن 15 تا 45 ساله مراجعه‌کننده به بیمارستان هاجر یا کلینیک وابسته دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، به روش در دسترس انتخاب شدند. 51 زن که به دلیل سقط، مراجعه کرده بودند، به عنوان گروه مورد و 51 زن باردار با سن حاملگی کمتر از 20 هفته، به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. بررسی بر روی نمونه خون بیماران با TSH نرمال، برای بررسی آنتی‌بادی‌های ضدّ تیروئید انجام شد. مقادیر بالاتر از IU/ml50 و IU/ml75، به ترتیب برای آنتی‌بادی ضدّ تیروئیدپروکسیداز (TPO-Ab) و آنتی‌بادی ضدّ تیروگلوبولین (TG-Ab)، مثبت تلقی شد. یافته‌های حاصل از مطالعه، با آزمون‌های تی‌تست گروه‌های مستقل و کای‌دو با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: از 51 زن مورد مطالعه، مقادیر AntiTPO-Ab 18 نفر مثبت بود که10نفر از آنها، در گروه مورد و 8 نفر در گروه شاهد قرار داشتند. از 18 نفر دارای AntiTG-Ab مثبت، 11 نفر در گروه شاهد و 7 نفر در گروه مورد بودند. تفاوت بین گروه کنترل و مقادیر AntiTPO-Ab (468/0=P) و AntiTG-Ab (675/0=P) معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: احتمالاً بین سقط جنین و وجود آنتی‌بادی‌های ضدّ تیروئید در خون مادر، ارتباطی وجود ندارد. شاید دیگر علل سقط مانند برخی از انواع عفونت‌ها، مصرف سیگار تأثیر داشته باشند که نیاز به مطالعه بیشتر دارد. واژه‌های کلیدی: سقط، آنتی‌بادی‌های ضدّ تیروئید، آنتی‌بادی ضدّ تیروئید پروکسیداز، آنتی‌بادی ضدّ تیروگلوبولین

واژه‌های کلیدی: سقط، آنتی‌بادی‌های ضدّ تیروئید، آنتی‌بادی ضدّ تیروئید پروکسیداز، آنتی‌بادی ضدّ تیروگلوبولین

متن کامل [PDF 187 kb]   (13814 دریافت)