زمینه و هدف: مطالعات نشان داده است که میوه لگجی دارای خواص آنتی‌اکسیدانی، کاهش‌دهنده قند خون و ضدّ درد و التهاب می‌باشد. در پژوهش حاضر، اثرات عصاره هیدروالکلی میوه لگجی روی تغییرات میزان انسولین و هیستومورفولوژی پانکراس در موش‌های صحرایی بررسی گردید. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، تعداد 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (وزن 150- 200 گرم و سن 6 هفته)، به طور تصادفی به پنج گروه 8 تایی تقسیم گردیدند. به گروه‌های سوم، چهارم و پنجم، استرپتوزوتوسین تزریق شد و پس از 72 ساعت، به وسیله گلوکومتر میزان گلوکز خون آنان مشخص گردید. پس از 10 روز، به گروه‌های دوم، چهارم و پنجم روزانه به ترتیب: 30، 20 و 30 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن، عصاره میوه لگجی به مدت 3 هفته داده شد. در شروع و در طول دوره آزمایش، به طور هفتگی میزان گلوکز خون اندازه‌گیری گردید؛ همچنین میزان انسولین در پایان آزمایش تعیین شد. مطالعات بافتی به منظور تعیین تعداد سلول‌های β و قطر جزایر پانکراس، با استفاده از رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین و فلوکسین (CHP یا Chromealum-hematoxylin-phloxine) انجام گردید. داده‌های گردآوری شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ویرایش 13) و آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه تجزیه و تحلیل شد. یافته‏ها: کاهش معنی‌داری در میانگین تعداد سلول‌های β و قطر جزایر لانگرهانس در گروه کنترل مبتلا به دیابت نسبت به گروه کنترل شاهد مشاهده شد. بررسی‌های بافت‌شناسی نشان داد که افزایش معنی‌داری در قطر جزایر لانگرهانس، تعداد سلول‌های β و میزان انسولین در گروه درمان شده با عصاره هیدروالکلی میوه لگجی نسبت به گروه شاهد مبتلا به دیابت وجود دارد. نتیجه‏گیری: عصاره هیدروالکلی میوه لگجی احتمالاً می‌تواند در افزایش تعداد سلول‌های β و بهبود عملکرد پانکراس آسیب‌دیده مؤثر باشد.

واژه‌های کلیدی: دیابت ملیتوس، موش صحرایی، جزایر لانگرهانس، لگجی

متن کامل [PDF 429 kb]   (8040 دریافت)