زمینه و هدف: سندرم متابولیک نوعی اختلال است که عموما با چاقی شکمی، پرفشاری خون، دیس لیپیدمی و تست تحمل گلوکز غیر طبیعی همراه است. این سندرم می تواند نشانه پیش آگهی بیماریهای کشنده ای همچون بیماریهای قلبی و عروقی و دیابت تلقی گردد. مطالعه حاضر بخشی از مطالعه قلب سالم اصفهان است و جهت تعیین شیوع بیماری مذکور در یک جامعه ایرانی انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی، بیماران مبتلا به سندرم متابولیک مطابق شاخص مطالعه ATP III انتخاب شدند و معیار ابتلا، وجود حداقل سه مورد از پنج عامل زیر محسوب شد:1- چاقی شکمی (³102 cm محیط شکم مردان و ³ 88 cm محیط شکم زنان)، 2- تری گلیسرید ³150mg/dL، 3- £40mg/dL HDL، 4- فشارخون ³130.85 mmHg، 5- سابقه ابتلا به دیابت و مصرف داروهای کاهنده قند و یا قند خون ناشتا ³110 mg/dL. داده های فوق از پرونده نمونه های قلب سالم اصفهان جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS، فراوانی عوامل سندرم متابولیک بر حسب سن، جنس و محل سکونت تعیین گردید.
یافته ها: شیوع کلی سندرم متابولیک در جامعه شهری %25.4 و در جامعه روستایی %21.7 بود؛ همچنین شیوع این سندرم در زنان شهرستانهای اصفهان و مرکزی بالاتر از مردان و حداکثر فراوانی آن در افراد بالای 60 سال ساکن روستاهای شهرستان اصفهان (%68.9) مشاهده شد.
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که %21.9 از جمعیت مورد مطالعه، مبتلا به سندرم متابولیک هستند که احتمال ابتلا در بین زنان میانسال به علت شیوه زندگی با فعالیت فیزیکی کم افزایش می یابد؛ بنابراین پیشگیری اولیه نه تنها عوامل خطر بیولوژیک بلکه شرایط زندگی فردی اجتماعی را نیز بایستی در برگیرد؛ در این خصوص سازماندهی بنیادی جهت تعیین و شناسایی بیماران مبتلا و همچنین پیگیری مداوم و آموزش آنان پیشنهاد می شود.