زمینه و هدف: بیماری پارکینسون یکی از علل شایع ناتوانی در سالمندان است. افراد مبتلا به این بیماری، برای تمام عمر نیاز به مصرف دارو و بازتوانی دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تظاهرات اولیه بالینی پارکینسون انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه آینده نگر و مجموعه- موردی که در طی سالهای 81-83 انجام شد، بیماران سالمند و مبتلا به پارکینسون که جهت درمان به درمانگاه مغز و اعصاب (نورولوژی) بیمارستان ولی عصر (عج) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، مراجعه کرده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماری پارکینسون توسط متخصص مغز و اعصاب و بر اساس معیار انجمن پارکینسون انگلستان تشخیص داده شد. سن بیماران در زمان شروع بیماری و تظاهرات اولیه در آنان ثبت گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده نرم افزار SPSS (10) و آزمونهای Chi-Square و t در سطح معنی داری P<0.05 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
یافته ها: در مجموع 100 بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند که 68 نفر از آنان مرد و 32 نفر زن بودند. میانگین سنی این افراد در زمان شروع بیماری 63.6 ± 9.6 سال بود. در %76 موارد، ترمور در حالت استراحت، اولین علامت بیماری بود. ترمور استراحتی در %50 موارد در دست راست، در %14 موارد در دست چپ و در %12 موارد در هر دو دست وجود داشت. اولین تظاهرات بیماری شامل برادی کینزی و هیپوکینزی (%18)، رژیدیتی (%4) و دمانس (%2) بود.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، توصیه می گردد ترمور در دست ها بخصوص دست راست افراد بالاتر از 60 سال به عنوان یک علامت جدی جهت تشخیص اولیه بیماری پارکینسون در نظر گرفته شود.